Τετάρτη 29 Ιουνίου 2016

ΚΑΛΕΣΜΑ ΤΟΥ ΕΡΓΑΤ/ΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΖΑΚΥΝΘΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΗΣ ΠΑΛΗΣ ΓΙΑ ΣΣΕ


ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
ΚΑΛΕΣΜΑ ΤΟΥ ΕΡΓΑΤ/ΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΖΑΚΥΝΘΟΥ  ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΗΣ ΠΑΛΗΣ ΓΙΑ ΣΣΕ
    Το Διοικητικό Συμβούλιο του Εργατ/κού Κέντρου Ζακύνθου στη σημερινή του συνεδρίαση  αποφάσισε ομόφωνα να αναλάβει κάθε πρωτοβουλία, από κοινού με τις Ομοσπονδίες και τα υπόλοιπα Εργατ/κά Κέντρα, να απευθυνθεί σε όλα τα σωματεία του νησιού, σε όλους τους εργαζόμενους, για να οργανώσουμε με τόλμη, το μεγάλο μέτωπο αγώνα για τη διεκδίκηση των απωλειών που είχαμε σε μισθούς, μεροκάματα, συντάξεις και κυρίως της κατάργηση των αντεργατικών νόμων που περιορίζουν ή καταργούν τις ΣΣΕ.

Στη Ζάκυνθο της μεγάλης τουριστικής ανάπτυξης που αν και τα ξενοδοχεία και ο επισιτισμός διατηρούν κλαδική σύμβαση , που είναι κατάκτηση των εργαζομένων, πλέον στο νησί μας οι περισσότεροι εργαζόμενοι αμείβονται με την ΕΓΣΣΕ και αυτό γιατί οι εργοδότες έχουν βρεί “πάτημα” ότι δεν ανήκουν στην  εργοδοτική τους οργάνωση (Π.Ο.Ξ.), που την έχει υπογράψει, άρα δεν δεσμεύονται για την εφαρμογή της.
Την ίδια στιγμή εργαζόμενοι, εργάζονται σε καθεστώς ανασφάλιστης εργασίας, ενώ έχουμε συναντήσει ακόμα και συμβάσεις εργόσημου!!, σε εργαζόμενες με σταθερή σχέση εργασίας. 

Ο εργασιακός μεσαίωνας είναι προαπαιτούμενο της ανάκαμψης που ευαγγελίζεται η κυβέρνηση και απαιτούν οι εργοδότες. Όσα κι αν ακούγονται περί "δίκαιης ανάπτυξης" είναι στάχτη στα μάτια μας για να γίνουμε συνένοχοι στη σφαγή και των τελευταίων εναπομεινάντων δικαιωμάτων μας.
Σε αυτά να προσθέσουμε την διάλυση του Ασφαλιστικού, τη διάλυση των Νοσοκομείων αλλά και των Παιδικών Σταθμών.
Χρειάζεται να δυναμώσει η ενότητά των γραμμών της εργατικής τάξης, η οργάνωσή της στους χώρους δουλειάς, στους κλάδους. Με κέντρο δράσης και πάλης κάθε χώρο δουλειάς με βελτίωση της λειτουργίας των σωματείων, των επιτροπών αγώνα, να συγκεντρώσουμε και προετοιμάσουμε δυνάμεις που θα μπουν μπροστά στο απαιτητικό αυτό μέτωπο πάλης. Με ενημέρωση, συσπείρωση και κινητοποίηση περισσότερων δυνάμεων. Με καλή προετοιμασία και συζήτηση για το πλαίσιο διεκδικήσεων, το σχεδιασμό και τις μορφές αγώνα. Με την κοινή δράση να ξεπεράσουμε απόψεις που δε δίνουν διέξοδο, που λένε ότι «τίποτα δεν αλλάζει», «τίποτα δεν μπορεί να γίνει».
Όσο κι αν είναι δύσκολη η κατάσταση, πολλά μπορούν να γίνουν, αν αποφασίσουμε να δείξουμε την πραγματική δύναμή μας. Αυτή τη στιγμή, αυτό που χρειάζεται είναι η οργάνωση του αγώνα και όχι οι «κοινωνικοί διάλογοι» που στήνουν η κυβέρνηση και οι ενώσεις των εργοδοτών για να μας παγιδεύσουν και αυτοί να συνεχίζουν να κλιμακώνουν την επίθεση σε βάρος της τάξης μας. Δική μας ευθύνη είναι να δυναμώσουμε την κοινή δράση και τη συμμαχία με όλο τον εργαζόμενο λαό που στενάζει, στις πόλεις και τα χωριά, όπως κι εμείς, κάτω από τον ίδιο ζυγό των βιομηχάνων, των τραπεζιτών, των μεγαλεμπόρων, των εφοπλιστών.

Οι ανάγκες της εργατικής τάξης σε καμία περίπτωση δεν ταυτίζονται με τους στόχους της μεγαλοεργοδοσίας για ανταγωνιστικότητα, κερδοφορία, ανάκαμψη κερδών. Οι εχθροί της τάξης μας προσπαθούν να μας πείσουν για το αντίθετο, για να υποχωρήσουμε από τις δίκαιες διεκδικήσεις μας.
Καμία υποχώρηση δεν βοήθησε. Κάθε υποχώρηση έκανε πιο επιθετική την εργοδοσία. Έτσι φτάσαμε μέχρι εδώ! Δε δεχόμαστε να δουλεύουμε για ένα ξεροκόμματο, όταν εμείς παράγουμε όλο τον πλούτο. Για την εργατική τάξη δεν υπάρχει καμία ελπίδα ακόμη όταν έρθει η όποια ανάκαμψη κερδών, αν δεν οργανώσει τον αγώνα της.
Γνωρίζουμε καλά, ότι οι εκμεταλλευτές μας έχουν εξοπλιστεί από τις κυβερνήσεις των τελευταίων χρόνων με ισχυρό αντεργατικό νομοθετικό πλαίσιο. Τα κόμματα που ψήφισαν μαζί το 3ο μνημόνιο, στηρίζουν την ΕΕ και τον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης, αποτελούν ισχυρό μαύρο μέτωπο απέναντι στην εργατική τάξη και το λαό. 
Ανίκητοι δεν είναι!
Φαίνονται ανίκητοι γιατί οι εργαζόμενοι δεν έχουν δοκιμάσει την τεράστια δύναμή τους.
Δυναμώνουμε την πάλη μας για αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις, κοινωνικές παροχές.
Διεκδικούμε την κάλυψη των απωλειών μας, όλα όσα μας έκλεψαν, μας αφαίρεσαν, όλα όσα είναι δικαίωμά μας με βάση τον πλούτο που παράγουμε και τις σύγχρονες ανάγκες μας.
Προτείνουμε να συζητήσουμε και να αποφασίσουμε το παρακάτω πλαίσιο πάλης:
Να διεκδικήσουμε την επαναφορά του βασικού μισθού στα 751 ευρώ, την κατάργηση του αντεργατικού πλαισίου για τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας και την επαναφορά των κλαδικών συλλογικών διαπραγματεύσεων. Τα δικαιώματά μας, ο κλεμμένος ιδρώτας και το αίμα μας δεν είναι περασμένα, ξεχασμένα.
Να διεκδικήσουμε Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας με αυξήσεις στους μισθούς με κριτήριο τις τεράστιες απώλειες στο εργατικό εισόδημα σε κάθε κλάδο και χώρο δουλειάς. 
Να διεκδικήσουμε την επαναφορά των κομμένων συντάξεων και επιδομάτων.
Να διεκδικήσουμε την προστασία των ανέργων με αύξηση του επιδόματος ανεργίας.
Να μπει φρένο στη φοροληστεία των εργαζομένων. 
Να πληρώσουν οι βιομήχανοι, οι τραπεζίτες και οι εφοπλιστές. 

Με βάση αυτό το καταρχήν πλαίσιο, κάθε κλάδος, κάθε σωματείο να αναλάβει το δικό του μερίδιο ευθύνης στον ενιαίο, κοινό αγώνα της εργατικής τάξης. 
Στους δρόμους του αγώνα θα κριθούμε όλοι και μπορούμε να συναντηθούμε διαμορφώνοντας ένα ενιαίο και σταθερό μέτωπο αγώνα.





 Από τη Διοίκηση