Εντείνει τις δράσεις του για την υπογραφή Τοπικής Κλαδικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, το Σωματείο, που σήμερα το πρωί προχώρησε σε μαχητική παράσταση διαμαρτυρίας στον πρόεδρο της Ένωσης Ξενοδόχων της Πόλης του νησιού.
Με συνθήματα όπως «Θέλουμε συμβάσεις συλλογικές, όχι ανατιμήσεις καθημερινές», μέλη της διοίκησης του συνδικαλιστικού φορέα καυτηρίασαν την άρνηση των τεσσάρων Ενώσεων Ξενοδόχων να προσέλθουν σε διαπραγματεύσεις για το θέμα, παρά και τη σχετική πρόσκληση που τους απευθύνθηκε.
Τόνισαν πως δεν πρόκειται να σταματήσουν τις κινητοποιήσεις, αντιθέτως απαιτούν άμεσα απαντήσεις στα αιτήματα που έχουν τεθεί, μεταξύ άλλων, για ουσιαστικές αυξήσεις στους μισθούς, τήρηση ωραρίων, ρεπό και αδειών, αλλά και για αξιοπρεπείς συνθήκες διαμονής στους εργαζόμενους εκτός νομού.
Απαιτήθηκε, επίσης, να δοθεί επίδομα ανεργίας χωρίς όρους και προϋποθέσεις, σε όλους τους εποχιακά εργαζόμενους για όλο το διάστημα που δεν εργάζονται, μέχρι να αρχίσουν ξανά δουλειά.
«Δεν πάει άλλο με αυτή την κατάσταση. Η αύξηση των κερδών των ξενοδόχων, περνά πάνω από τις πλάτες και τις ζωές μας. Υπερασπίζουμε τα δικαιώματά μας, καλούμε όλα τους εργαζόμενους στον Τουρισμό - Επισιτισμό σε ετοιμότητα», ανέφερε ο πρόεδρος του σωματείου, Θοδωρής Σαρακίνης.
Να σημειωθεί ότι σε πολλά ξενοδοχεία έχουν ήδη αρχίσει οι προετοιμασίες για τη νέα σεζόν, με εργαζόμενους να βρίσκονται σε αυτά χωρίς να έχουν προσληφθεί, όντας ανασφάλιστοι και απλήρωτοι, γεγονότα που καταγγέλθηκαν και στην παράσταση διαμαρτυρίας.
Παράλληλα, το Συνδικάτο καλεί σε κλιμάκωση της πάλης του και με νέα κινητοποίηση το πρωί του Σαββάτου 1η Απρίλη, με μηχανοκίνητη πορεία στο νησί στις 9 π.μ., με αφετηρία το γήπεδο.
Για
άλλη μία φόρα οι 4 Ενώσεις Ξενοδόχων Ζακύνθου αρνήθηκαν να συνομιλήσουν με το
Σωματείο, πριν την έναρξη της νέας τουριστικής σεζόν για αυξήσεις σε μισθούς,
τήρηση ωραρίων, ρεπό, ανθρώπινες συνθήκες διαμονής για τους εργαζόμενους εκτός
Ζακύνθου και άλλα αιτήματα. Για μια ακόμη φορά το Ξενοδοχειακό κεφάλαιο στη
Ζάκυνθο κρατάει απαράδεκτη στάση και συμπεριφορά.
Άλλη μια σεζόν
είναι μπροστά μας και για άλλη μια φορά
ερχόμαστε αντιμέτωποι με τα ίδια προβλήματα σαν να μην πέρασε μια μέρα. Ήδη
έχουν ξεκινήσει οι καθαρισμοί στα ξενοδοχεία και οιεργαζόμενοι ξεκίνησαν χωρίς πρόσληψη, ανασφάλιστοι ακόμα και
απλήρωτοι.
Αν και οι ξενοδόχοι περιμένουν άλλη μια σεζόν με
νέα ρεκόρ, το «θαύμα του τουρισμού» αυτό δεν αγγίζει τους εργαζόμενους στον κλάδο.
Το Σωματείο μας μπροστά στη έναρξη της νέας σεζόν κάλεσε
για άλλη μια φορά τις εργοδοτικές ενώσεις για διαπραγματεύσεις με τις εξής
προτάσεις:
·Αυξήσεις στους μισθούς
·Τήρηση της κλαδικής σύμβασης σε ρεπό και ωράρια
·Αξιοπρεπείς συνθήκες διαμονής για τους εκτός
Ζακύνθου
Οι Ενώσεις Ξενοδόχων αρνήθηκαν για μια ακόμα φορά
ακόμα και να διαπραγματευτούν.
ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΑΛΛΟ –ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ ΤΑ
ΚΕΡΔΗ ΤΟΥΣ ΟΙ ΖΩΕΣ ΜΑΣ.
Κλαίνε τάχα για την έλλειψη προσωπικού, συνεχίζουν
όμως τον ίδιο ντορό. Αφού φτιάχνουν το
ένα 5* πίσω από το άλλο, παρά την έλλειψη υποδομών συνεχίζουν να λεηλατούν τους
εργαζόμενους με ατελείωτα ωράρια, χωρίς ρεπό, άθλιες συνθήκες εργασίας και χωρίς
να τηρούνται τα μέτρα ασφαλείας.
Αντί να πληρώσουν το προσωπικό, που με το αίμα του
έχει κτίσει το τουριστικό θαύμα, να βελτιώσουν τις συνθήκες εργασίας,
κανονίζουν να φέρουν δούλους να
τους δουλεύουν από Μπαγκλαντές και Πακιστάν.
Όλα αυτά συνεχίζουν
να συμβαίνουν παρά και του γεγονότος ότι τόσο η σημερινή κυβέρνηση όσο και η
προηγούμενη μπούκωσε με επιδοτήσεις το ξενοδοχειακό κεφάλαιο.
Συνάδελφοι – σες,
Οι
εργαζόμενοι του κλάδου δεν μπορούμε πια να ζούμε χωρίς εισόδημα από τον Γενάρη
μέχρι τον Μάιο έως ότουξανανοίξουν οι
τουριστικές επιχειρήσεις.
Έχουμε ανάγκη να δουλεύουμε 5νθήμερο- 8ωρο με ρεπό,
να πληρωνόμαστε τις Κυριακές , τις αργίες, έχουμε ανάγκη να αμειβόμαστε με βάση
τις ανάγκες μας.
Απαιτούμε
άμεσα:
Αξιοποίηση των κτιριακών συγκροτημάτων του παλιού Νοσοκομείου Ζακύνθου
προς όφελος των εργαζομένων στην Ζάκυνθο και των λαϊκών αναγκών.
ανΜέτρα υγιεινής και ασφάλειας στους χώρους δουλειάς.
Μέτρα αντισεισμικής θωράκισης.
Να δοθεί επίδομα ανεργίας χωρίς όρους και προϋποθέσεις , σε όλους τους
εποχιακά εργαζόμενους για όλο το διάστημα της ανεργίας τους , μέχρι να αρχίσουν
ξανά να εργάζονται.
Αυξήσεις στους μισθούς με βάση τις σύγχρονες ανάγκες μας
Το σωματείο μας προχωρά σε κινητοποιήσεις για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων
μας και καλούμε τα μέλη μας σε ετοιμότητα.
ΑΠΑΝΤΑΜΕ ΜΕ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ
·Πέμπτη 30/03/2023 ώρα
09:00 στοΕργατικό Κέντρο
·Σάββατο 01/04/2023 ώρα
09:00 στο Γήπεδο ΜΗΧΑΝΟΚΙΝΗΤΗ ΠΟΡΕΙΑ
Το Εργατ/κό Κέντρο συνδιοργανώνει για 3η χρονιά με την ΑΓΕΖ (τμήμα στίβου) την Κυριακή 2 Απριλίου και από ώρα 10:00 - 13:00 στο Δημοτικό Στάδιο Ζακύνθου, αθλητική εκδήλωση αγωνισμάτων στίβου.
Το Εργατ/κό Κέντρο Ζακύνθου, όπως πάντα, θέτει ως προτεραιότητα το ζήτημα του μαζικού αθλητισμού τόσο για τους ίδιους τους εργαζόμενους που εκπροσωπεί μέσω των σωματείων όσο και για τα παιδιά τους και πιστεύουμε ακράδαντα ότι ο αθλητισμός είναι δικαίωμα και όχι πολυτέλεια.
ΗΠΑ Σημαντικές αυξήσεις πέτυχαν εργαζόμενοι στα δημόσια σχολεία μετά από πολυήμερη απεργία
Πηγή: Associated Press
Μετά από μαζικές απεργιακές κινητοποιήσεις που πραγματοποίησαν τις προηγούμενες μέρες οι εργαζόμενοι στα δημόσια σχολεία της περιφέρειας του Λος Άντζελες, στην Καλιφόρνια των ΗΠΑ, πέτυχαν αύξηση 30% στους μισθούς του.
Οδηγοί σχολικών λεωφορείων, εργαζόμενοι στις καντίνες και βοηθοί εκπαιδευτικοί που εργάζονται στη σχολική περιφέρεια του Λος Άντζελες -- τη δεύτερη μεγαλύτερη σχολική περιφέρεια των ΗΠΑ μετά από αυτή της Νέας Υόρκης-- πραγματοποίησαν απεργία από την Τρίτη ως την Πέμπτη για να διαμαρτυρηθούν για «τους μισθούς μιζέριας».
Πηγή: Associated Press
Έπειτα από διαπραγματεύσεις ανακοινώθηκε χθες συμφωνία επί της αρχής η οποία απαντά στα αιτήματα των εργαζομένων, επεσήμανε το συνδικάτο τους. Τη συμφωνία μένει να εγκρίνουν οι εργαζόμενοι. Σύμφωνα με την ίδια πηγή, η συμφωνία προβλέπει ο μέσος ετήσιος μισθός των μελών του συνδικάτου να αυξηθεί από τα 25.000 δολάρια στα 33.000 δολάρια (από τα 23.200 ευρώ στα 27.800 ευρώ).
Το Λος Άντζελες είναι μία από τις πιο ακριβές πόλεις των ΗΠΑ, με ιδιαίτερα υψηλές τιμές στη φορολογία, τα τρόφιμα και τις βασικές υπηρεσίες, όπως το νερό και το ηλεκτρικό ρεύμα. Το μέσο ενοίκιο στην πόλη είναι 3.000 δολάρια τον μήνα (2.787 ευρώ), σύμφωνα με τον ιστότοπο Zillow.
Πηγή: Associated Press
Η συγκεκριμένη απεργία είναι μία μόνο από τις πολλές που γίνονται την ίδια ώρα και σε άλλους κλάδους, καθώς η αύξηση του κόστους ζωής χτυπά πλατιά λαϊκά στρώματα στις ΗΠΑ, με τις τιμές των βασικών αγαθών και υπηρεσιών να έχουν αυξηθεί κατακόρυφα τους τελευταίους 12 μήνες.
Οι μεγαλύτερες διαδηλώσεις της 12ετίας ήταν αυτές για το έγκλημα στα Τέμπη καθώς πήραν μέρος πάνω από 2,5 εκατομμύρια άνθρωποι, δηλαδή τουλάχιστον το 30% του πληθυσμού, σύμφωνα με τα ευρήματα του πολιτικού βαρόμετρου της «Public Issue» για τον Μάρτη του 2023.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η έρευνα καταγράφει τη συμμετοχή στις κινητοποιήσεις όσων είναι άνω των 17 ετών, δηλαδή η έρευνα δεν μπορεί να καταγράψει τις εκατοντάδες μαθητικές κινητοποιήσεις από μαθητές γυμνασίων και πρώτων τάξεων του Λυκείου.
Στην ενδιαφέρουσα έρευνα που δημοσιεύτηκε σήμερα καταγράφονται και ορισμένα συγκριτικά στοιχεία σε σχέση με τις κινητοποιήσεις των τελευταίων 12 ετών. Έτσι, σύμφωνα με το βαρόμετρο της «Public Issue» το 2011 (την περίοδο μετά το πρώτο μνημόνιο) συμμετείχε το 29% και το 2016 για το ασφαλιστικό, το 27% του πληθυσμού.
Σε σχέση με το δυστύχημα στα Τέμπη το 64% επιρρίπτει ευθύνη σε ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ για την σημερινή κατάσταση του σιδηρόδρομου καταρρίπτοντας την προσπάθεια να χρεωθεί το έγκλημα με 57 νεκρούς σε ανθρώπινο λάθος αλλά και στην επιχείρηση συγκάλυψης των ευθυνών στην οποία επιδίδονται τόσο η κυβέρνηση της ΝΔ, όσο και ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ.
Το 58%, δηλαδή 6 στους 10, θεωρεί ότι «πολύ» και «αρκετά» ευθύνεται η ιδιωτικοποίηση του ΟΣΕ για το δυστύχημα στα Τέμπη. Αξίζει να σημειωθεί ότι αυτή την άποψη έχει το 70% των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος ως συγκυβέρνηση με τους ΑΝΕΛ ολοκλήρωσε την εξαγορά της ΤΡΑΙΝΟΣΕ από την ιταλική εταιρεία, ενώ την ίδια άποψη έχει και το 30% των ψηφοφόρων της ΝΔ.
Σύμφωνα με την έρευνα, όσον αφορά τα αισθήματα που κυριαρχούν σήμερα στην ελληνική κοινωνία, καταγράφεται πώς το 40% νιώθει οργή και αγανάκτηση, διαφοροποιημένα σε σχέση με προηγούμενες έρευνες της ίδιας εταιρείας.
Μάλλον τα στοιχεία εξηγούν και το γιατί αυτή η έρευνα δεν έχει πάρει δημοσιότητα...
Με μπλόκα σε δρόμους, λιμάνια, βιομηχανίες αλλά και απεργίες σε κλάδους και συλλαλητήρια συνεχίζονται πολύμορφα οι κινητοποιήσεις των εργαζομένων στη Γαλλία ενάντια στα νέα αντιασφαλιστικά μέτρα της κυβέρνησης Μακρόν.
Ουσιαστικά το Παρίσι έχει «νεκρώσει» από τις συνεχιζόμενες απεργιακές κινητοποιήσεις των εργαζομένων.
Κάλεσμα σε κάθε Συνδικάτο, κάθε εργαζόμενο, κάθε νεολαίο να σταθεί με κάθε τρόπο στο πλευρό των εργατών της Γαλλίας απευθύνει το ΠΑΜΕ, τονίζοντας πως στους χώρους δουλειάς πρέπει να κυριαρχήσει το σύνθημα από την Ελλάδα «Νίκη στους εργάτες της Γαλλίας - Victoire pour les travailleurs de France».
Στο πλαίσιο της έμπρακτης διεθνιστικής αλληλεγγύης, αντιπροσωπεία του ΠΑΜΕ θα αναχωρήσει για τη Γαλλία, όπου θα συμμετάσχει στη μεγάλη γενική απεργία της Πέμπτης και στη συγκέντρωση του Εργατικού Κέντρου Μασσαλίας.
Όχι στην εμπορευματοποίηση και ιδιωτικοποίηση του νερού
Να αποσυρθεί το απαράδεκτο νομοσχέδιο της κυβέρνησης
Με το νομοσχέδιο της μετατροπής της Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας σε Ρυθμιστική Αρχή Αποβλήτων, Ενέργειας και Υδάτων και τη διεύρυνση του αντικειμένου της με αρμοδιότητες επί των υπηρεσιών ύδατος και της διαχείρισης αστικών αποβλήτων η κυβέρνηση προωθεί τη μεγαλύτερη επιχειρηματική δράση στο νερό κατά τα πρότυπα της ενέργειας, των σιδηροδρόμων κ.ά.
Οι συνέπειες για το λαό θα είναι μεγάλες αφού από τη μια θα χρυσοπληρώσει την αύξηση της τιμής του νερού
και από την άλλη η έτσι και αλλιώς άθλια ποιότητα του νερού στη Ζάκυνθο που υπάρχει με ευθύνη όλων των κυβερνήσεων και των δημοτικών αρχών, θα βρίσκονται πάντα υπό τη δαμόκλεια σπάθη των επιχειρηματικών κερδών που θυσιάζουν τα μέτρα υγείας και ασφάλειας στο βωμό του κόστους – κέρδους.
Την ίδια στιγμή η πρόσβαση του λαού στο δίκτυο θα είναι στα χέρια των επιχειρηματικών ομίλων που δε θα διστάζουν να κόβουν το νερό σε φτωχά νοικοκυριά με χρέη όπως κάνει η ΕΥΔΑΠ ΑΕ και η ΕΥΑΘ ΑΕ σήμερα.
Δεν πέρασαν παρά λίγες ημέρες όπου τα συνδικάτα απέτρεψαν μια τέτοια εξέλιξη σε ένα φτωχό νοικοκυριό της Αθήνας.
Αυτή είναι άλλωστε η πρόσφατη εμπειρία σε όλο τον καπιταλιστικό κόσμο, όπου το νερό λειτουργεί ως εμπόρευμα και σε συνδυασμό με την κλιματική αλλαγή, οι λαοί σε πολλές χώρες της Ευρώπης είπαν στην κυριολεξία το νερό – νεράκι!
Το νερό είναι κοινωνικό αγαθό και όχι εμπόρευμα
Το νερό αποτελεί βασικό και ζωτικό αγαθό, χαρακτηριστικά που καθορίζουν την ευημερία και την υγεία της ανθρώπινης ζωής και της κοινωνίας.
Λέμε όχι στην εμπορευματοποίηση και ιδιωτικοποίηση του νερού.
Ενώνουμε τη φωνή μας με τους εργαζόμενους στην ΔΕΥΑΖ και στις υπηρεσίες ύδρευσης και αποχέτευσης σε όλη την Ελλάδα.
Καλούμε όλα τα συνδικάτα να καταδικάσουν αυτή την πολιτική, να ενημερώσουν τους εργαζόμενους γιατί το πρόβλημα του νερού αφορά όλο το λαό.
Λέμε όχι σε αυτό και κάθε προηγούμενο νομοσχέδιο που κινείται προς αυτή την κατεύθυνση!
Διεκδικούμε:
Να αποσυρθεί το νομοσχέδιο της κυβέρνησης
Έξω οι εργολάβοι, κατάργηση της επιχειρηματικής δραστηριότητας στο νερό και τη διαχείρισή του
Φτηνό και ποιοτικό νερό. Άμεση μείωση όλων των τιμολογίων, κυρίως σε ανέργους, χαμηλόμισθους, χαμηλοσυνταξιούχους.
Καμία διακοπή νερού για χρέη σε εργατικές και λαϊκές οικογένειες.
Όχι στην παραπέρα εμπορευματοποίηση και ιδιωτικοποίηση του νερού
Να αποσυρθεί το απαράδεκτο νομοσχέδιο της κυβέρνησης
Η κυβέρνηση της ΝΔ φέρνει την επόμενη εβδομάδα στην Ολομέλεια της Βουλής για ψήφιση ένα εγκληματικό νομοσχέδιο που βαθαίνει την πορεία εμπορευματοποίησης και ιδιωτικοποίησης του νερού.
Με το νομοσχέδιο της μετατροπής τη Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας σε Ρυθμιστική Αρχή Αποβλήτων, Ενέργειας και Υδάτων και τη διεύρυνση του αντικειμένου της με αρμοδιότητες επί των υπηρεσιών ύδατος και της διαχείρισης αστικών αποβλήτων η κυβέρνηση προωθεί τη μεγαλύτερη επιχειρηματική δράση στο νερόκατά τα πρότυπα της ενέργειας, των σιδηροδρόμων κ.ά.
Η κυβέρνηση επιδιώκει την άρση των όποιων προστατευτικών μέτρων για να προχωρήσουν απρόσκοπτα οι επενδύσεις και σε αυτόν τον τόσο ευαίσθητο για την ίδια τη ζωή τομέα, με το κράτος να έχει ρόλο «επόπτη» και «εγγυητή» της επιχειρηματικής δράσης. Τις συνέπειες αυτή της αντιλαϊκής πολιτικής τις μετρήσαμε ήδη με το έγκλημα στα Τέμπη.
Οι συνέπειες για το λαό θα είναι μεγάλες αφού από τη μια θα χρυσοπληρώσει την αύξηση της τιμής του νερού και από την άλλη η ποιότητα του νερού και οι επιπτώσεις του στη δημόσια υγεία θα βρίσκονται πάντα υπό τη δαμόκλεια σπάθη των επιχειρηματικών κερδών που θυσιάζουν τα μέτρα υγείας και ασφάλειας στο βωμό του κόστους – κέρδους.
Την ίδια στιγμή η πρόσβαση του λαού στο δίκτυο θα είναι στα χέρια των επιχειρηματικών ομίλων που δε θα διστάζουν να κόβουν το νερό σε φτωχά νοικοκυριά με χρέη όπως κάνει η ΕΥΔΑΠ ΑΕ και η ΕΥΑΘ ΑΕ σήμερα.
Δεν πέρασαν παρά λίγες ημέρες όπου τα συνδικάτα απέτρεψαν μια τέτοια εξέλιξη σε ένα φτωχό νοικοκυριό της Αθήνας.
Αυτή είναι άλλωστε η πρόσφατη εμπειρία σε όλο τον καπιταλιστικό κόσμο, όπου το νερό λειτουργεί ως εμπόρευμα και σε συνδυασμό με την κλιματική αλλαγή, οι λαοί σε πολλές χώρες της Ευρώπης είπαν στην κυριολεξία το νερό – νεράκι!
Το νερό είναι κοινωνικό αγαθό και όχι εμπόρευμα
Λέμε όχι στην παραπέρα εμπορευματοποίηση και ιδιωτικοποίηση του νερού. Ενώνουμε τη φωνή μας με τους εργαζόμενους στις υπηρεσίες ύδρευσης και αποχέτευσης.
Καλούμε όλα τα συνδικάτα να καταδικάσουν αυτή την πολιτική, να ενημερώσουν τους εργαζόμενους γιατί το πρόβλημα του νερού αφορά όλο το λαό.
Διεκδικούμε:
Να αποσυρθεί το νομοσχέδιο της κυβέρνησης
Έξω οι εργολάβοι, κατάργηση της επιχειρηματικής δραστηριότητας στο νερό και τη διαχείρισή του
– Φτηνό και ποιοτικό νερό. Άμεση μείωση όλων των τιμολογίων, κυρίως σε ανέργους, χαμηλόμισθους, χαμηλοσυνταξιούχους.
– Καμία διακοπή νερού για χρέη σε εργατικές και λαϊκές οικογένειες
Η Ομιλία του Προέδρου του ΕΚΖ Γιώργου Κωνσταντίνου:
«Δύο εβδομάδες συμπληρώθηκαν από το έγκλημα στα Τέμπη και η χώρα σείεται από οργή και τον καθημερινό αγώνα.
Η απεργία στις 8 Μάρτη, που τράνταξε κάθε πόλη της χώρας από τον παλμό των εργαζομένων και της νεολαίας, τα μεγάλα παλλαϊκά συλλαλητήρια, οι καθημερινές κινητοποιήσεις, τα πανό σε σχολεία, γειτονιές, σε γήπεδα είναι η καλύτερη απάντηση σε όσους επιχειρούν να βάλουν το έγκλημα στον πάγο, να αποτινάξουν από πάνω τους κάθε ευθύνη.
Το αίτημα να μη συγκαλυφτεί το έγκλημα στα Τέμπη σημαίνει τώρα να δυναμώσει ο αγώνας ενάντια στο σύστημα του κέρδους, το κράτος και τις κυβερνήσεις του,
Η σημερινή απεργία να γίνει ένα παλλαϊκό ηφαίστειο αγώνα, που η φωνή των νεκρών της δολοφονίας στα τρένα να ακουστεί σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της χώρας!
Με το εύστοχο σύνθημα:
Τα κέρδη τους - Οι νεκροί μας
Οι μέρες περνούν, όμως τίποτα δεν μπορεί να σβήσει τις πραγματικές ευθύνες της δολοφονίας στα Τέμπη!
Είναι πλέον πιο καθαρό πως η αιτία που αντιμετωπίζει την ανθρώπινη ζωή ως καύσιμη ύλη για την κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων, δεν είναι κάποια προσωπική αβλεψία ή ένα απλό ανθρώπινο λάθος.
Λυσσιάξανε διάφοροι κύκλοι και στη Ζάκυνθο γιατί φοβούνται μην χάσουν την κουτάλα μαζί με τα ζουμιά να μην μιλάμε, να μην πολιτικοποιούμε το θέμα και άλλα ωραία και είναι λογικό γιατί στηρίζουν το σάπιο, το παλιό, γιατί στηρίζουν το κεφάλαιο και τους πολιτικούς υπηρέτες του.
Μάλιστα απευθύνονται στη νέα γενιά, στους μαθητές με διάφορους εκβιαστικούς και κουτοπόνηρους τρόπους λες και οι μαθητές ζούνε σε γυάλα, λες και δεν έχουν γνώμη λες και δεν έχουν οργή.
Οι μαθητές, η νέα γενιά και γνώμη έχουν και κρίση. Είναι πολίτες είτε ψηφίζουν είτε όχι. Ξέρουν γιατί έχουν οργή, ξέρουν γιατί αγωνίζονται και ξέρουν γιατί είναι σήμερα και πάλι εδώ.
Είναι εδώ για να φωνάξουν μαζί με τους εργαζόμενους, να βρουν δικαίωση οι νεκροί αληθινά, να γεννηθεί ελπίδα για ένα καλύτερο κόσμο για ένα καλύτερο αύριο που οι ζωές μας και ειδικά των νέων θα έχουν αξία και θα μπαίνουν πάνω από τα κέρδη των μονοπωλίων.
Σε κανένα δεν απαγορέψαμε να σιωπήσει, να κάνει ότι εκδήλωση θέλει και όπου θέλει.
Όμως εδώ στην απεργία και στην συγκέντρωση του Εργατικού Κέντρου ο πόνος γίνεται οργή, γίνεται κραυγή και ποτάμι να τους πνίξει όπως πολύ σωστά λέει το πανό που βάλατε οι μαθητές στο ποτάμι.
Λένε να μην μιλάμε γιατί οι εισαγγελείς στο κάδρο των ερευνών έχουν μόνο το σταθμάρχη και δικαίως και κάποιους γύρω από το σταθμάρχη. Για αυτό και μας βγάζουν όλη την ώρα συνομιλίες για να πειστούμε ότι φταίνε μόνο αυτοί.
Τον υπουργό που έκλαιγε και παραιτήθηκε αλλά φώναζε στον βουλευτή του ΚΚΕ τον Χρήστο Κατσώτη ντροπή σου μέσα στην βουλή γιατί ο βουλευτής του ΚΚΕ έφερε στη βουλή το θέμα ασφαλείας των σιδηροδρόμων ένα μήνα πριν το έγκλημα δεν τον καλεί κανένας εισαγγελέας.
Τα παπαγαλάκια, οι δημοσιογράφοι που έχουν μόνιμα μικρόφωνο στο στόμα τους, ανακάλυψαν ότι φταίει η αξιολόγηση στον δημόσιο τομέα μετά την γραμμή που τους έδωσε ο Αδωνης. Και φυσικά δεν είναι όλοι οι δημοσιογράφοι ίδιοι. Υπάρχουν και φωτεινές εξαιρέσεις που παλεύουν παρά την ασφυκτική λογοκρισία και ευθυγράμμιση. Είναι λίγοι, έντιμοι αλλά υπάρχουν.
Δεν μας λένε λοιπόν ποιος αξιολογεί την HELLENIC TRAIN που έβαλε τα πιο άχρηστα σε τεχνολογία βαγόνια για να αυξήσει τα κέρδη της; Που έκλεινε τα αυτιά της στα αιτήματα των σωματείων των εργαζομένων για ασφαλείς μεταφορές για να μην χάσουν ούτε ευρώ από τα κέρδη τους.
Δεν μας λένε ποιος αξιολογεί τον ΟΣΕ που δεν έφτιαχνε τις ράγες παρά το σφυροκόπημα των σωματείων των εργαζομένων ότι θα γίνει ατύχημα;
Δεν μας λένε ποιος αξιολογεί διαχρονικά τους υπουργούς και τις κυβερνήσεις που είχαν την ευθύνη αυτών των εταιριών;
Δεν μας λένε ποιος αξιολογεί την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ πού έσπασε τον ΟΣΕ στα δύο - πούλησε το καλό κομμάτι στην ιταλική πολυεθνική και κράτησε το μη κερδοφόρο τον ΟΣΕ για να αυγατίσουν τα κέρδη του μονοπωλίου.
Ποιος αξιολογεί την κυβέρνηση της ΝΔ που επιδοτεί την ιταλική εταιρεία με 50 εκ. ευρώ κάθε χρόνο για συγκεκριμένα δρομολόγια αλλά Να δώσουν ένα ευρώ για μέτρα ασφάλειας , για συντήρηση του δικτύου , για τη σηματοδότησή του δικτύου, για προσλήψεις μόνιμου εξειδικευμένου προσωπικού δεν βρήκαν.
Δεν μας λένε ποιος αξιολογεί τους εργοδότες, τους εφοπλιστές, τους ξενοδόχους που ξεζουμίζουν τους εργαζόμενους για να αυγατίσουν τα κέρδη τους ενώ οι εργαζόμενοι σακατεύονται καθημερινά;.
Ένοχος είναι το κράτος των λίγων, η πολιτική της εμπορευματοποίησης που υποβιβάζει την ανθρώπινη ζωή και τη ζυγίζει στη σχέση κόστος - όφελος, όπου κόστος είναι η ζωή του λαού και όφελος τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων.
Εχουμε γύρω μας αρκετές «κοιλάδες των Τεμπών»!
Όλες αυτές τις μέρες δυναμώνει ο προβληματισμός στο μυαλό αρκετών εργαζομένων από κάθε κλάδο, από κάθε χώρο δουλειάς.
Είναι σύγχρονο και φυσιολογικό να χαρακτηρίζει τη ζωή μας η φράση "πάμε και όπου βγει";
Να ξεκινάει η βάρδια μας, με τη ζωή μας στα ζάρια;
Τα δεκάδες εργατικά "ατυχήματα", δηλαδή τα εργοδοτικά εγκλήματα που πληθαίνουν έχουν την ίδια αιτία με το έγκλημα στα Τέμπη. Το κέρδος των λίγων!
Η ασφάλειά μας, η προστασία της ανθρώπινης ζωής συμπιέζεται στα όρια της κερδοφορίας των επιχειρήσεων.
Μικρό "κόστος" έχει ο φτηνός εργάτης, ο εργάτης που δουλεύει χωρίς μέτρα προστασίας στις σκαλωσιές και αλλού, και εκεί για ατομική ευθύνη μας μιλάνε, ο εργάτης που η πρόσβασή του στο δημόσιο και δωρεάν σύστημα Υγείας γίνεται πιο δύσκολη, σπρώχνεται με το αζημίωτο στους ιδιώτες.
Στο σύστημα του κέρδους και της εκμετάλλευσης "καλές" μεταφορές είναι, οι ακριβές σε εισιτήρια με το όσο δυνατόν μικρότερο μισθολογικό κόστος.
Για αυτόν τον λόγο πίσω από τις βιτρίνες των ασημένιων βελών στον ελληνικό σιδηρόδρομο, το σύστημα τηλεδιοίκησης ήταν ανύπαρκτο, οι απολύσεις και ο περιορισμός των εργαζομένων οδηγούσε σε περικοπές της ασφάλειας και στην εντατικοποίηση της εργασίας, η εργολαβία χτυπούσε κόκκινο. Αυτά έρχονται στο φως τώρα, παρά τις επίμονες προειδοποιήσεις των εργαζομένων και των συνδικάτων τους.
Δεν μας ταιριάζει μια ζωή που η προστασία της αποτελεί κόστος, η αξιοπρέπεια θα βρίσκεται μεταξύ πλειστηριασμών και αυξήσεων - ψίχουλα, που θα αναγκάζεσαι να κόβεις από τις βασικές ανάγκες. Να μη δεχτούμε το μέλλον που μας προετοιμάζουν για ζωή με κουπόνια και θανάτους με εισιτήριο άνευ επιστροφής.
Εσείς μετράτε κέρδη και ζημιές, εμείς μετράμε ανθρώπινες ζωές!
Οχι μόνο δεν είναι σύγχρονο, αλλά είναι και εξοργιστικό, να μετράμε 2 νεκρούς, νέους εργάτες τις τελευταίες 10 μέρες, και αυτό να περνάει στα ψιλά.
Δεν μπορεί να αποδεχτούμε να ζούμε με την αγωνία αν θα γυρίσουν οι εργάτες στα δύο πόδια πίσω στις οικογένειές τους, ενώ οι επαγγελματικές ασθένειες πληθαίνουν λόγω της ανυπαρξίας των μέτρων ασφάλειας και υγιεινής όπως στα ξενοδοχεία.
Δυνάμωσαν τα ερωτήματα ειδικά τις τελευταίες μέρες για τα απλά, που όμως δεν είναι και δεδομένα.
Πού είναι οι έξοδοι κινδύνου σε σταθμούς, σε χώρους δουλειάς;
Ποιο σχέδιο διαφυγής υπάρχει σε μεγάλους χώρους δουλειάς σε περιπτώσεις φυσικών καταστροφών;
Ποιο είναι το σχέδιο εκκένωσης της πόλης σε ένα ενδεχόμενο μεγάλο σεισμό που ζητάμε επιτακτικά τα συνδικάτα;
Που είναι οι έλεγχοι για την στατική επάρκεια σχολείων, ξενοδοχείων, σούπερ μάρκετ;
Πού είναι οι περίφημοι γιατροί εργασίας (όχι στα χαρτιά) στους χώρους δουλειάς που συγκεντρώνεται μεγάλο τμήμα εργαζομένων;
Η ανυπαρξία μέτρων ασφαλείας φαίνεται πως υπάρχει στο σύνολο των μεταφορών, , στην ακτοπλοΐα, στα αεροδρόμια στα λεωφορεία, στα τρόλεϊ, στο μετρό, στο τραμ! Αυτό καταγγέλλουν εδώ και χρόνια τα σωματεία σε αυτούς τους κλάδους. Τώρα πρέπει να εισακουστούν, τώρα πρέπει να παρθούν άμεσα μέτρα για να μη γίνονται οι ανθρώπινες ζωές απλοί αριθμοί.
Με μεγαλύτερη ορμή, πιο πολλοί, πιο αποφασισμένοι!
Η πείρα των τελευταίων 12 χρόνων και οι τραγικές καταστροφές, που έβαλαν τη σφραγίδα τους σε αυτήν την πορεία της καπιταλιστικής βαρβαρότητας, επιβεβαιώνουν ότι δεν υπάρχουν "μεσσίες"! Οι ζωές μας αξίζουν και τις θέλουμε ασφαλείς και για εμάς, αλλά κυρίως για τα παιδιά μας! Δεκάδες τα νιάτα που "δεν έφτασαν ποτέ" και δεν θα το αφήσουμε να περάσει έτσι!
Χρέος για τον κάθε εργαζόμενο, τον κάθε νέο και νέα, είναι να συνεχίσουμε να ζητάμε τα αυτονόητα: Το έγκλημα να μην συγκαλυφθεί!
Να δυναμώσει ο αγώνας για:
Σύγχρονες, ασφαλείς, φτηνές μαζικές μεταφορές κόντρα στην πολιτική που βάζει την ασφάλεια των επιβατών και τα δικαιώματα των εργαζομένων στο ζύγι του κέρδους.
Την ενίσχυση του δημόσιου και δωρεάν συστήματος Υγείας.
Άμεσα μέτρα αντιπλημμυρικής, αντιπυρικής, αντισεισμικής προστασίας. Έλεγχο εδώ και τώρα της αντισεισμικής θωράκισης σε σχολεία, σχολές, νοσοκομεία, χώρους δουλειάς.
Άμεσα μέτρα προστασίας της Υγείας και της Ασφάλειας σε όλους τους χώρους δουλειάς.
Όχι άλλη σιωπή, να γίνουμε η φωνή των νεκρών να πληρώσουν όλοι αυτοί που κυβέρνησαν και κυβερνούν με γνώμονα τα συμφέροντα των μονοπωλίων και σαν αποτέλεσμα αυτοί να μετράνε κέρδη και εμείς νεκρούς.
Δεν είμαι εγώ σπορά της Τύχης ο πλαστουργός της νιας ζωής Εγώ είμαι τέκνο της ανάγκης κι ώριμο τέκνο της Οργής. Δε δίνω λέξεις παρηγόρια δίνω μαχαίρι σ’ ολουνούς καθώς το μπήγω μες το χώμα γίνεται φως, γίνεται νους.
Ένας δεν είμαι, μα χιλιάδες! Όχι μονάχα οι ζωντανοί κι οι πεθαμένοι μ’ ακλουθάνε σε μια αράδα σκοτεινή.
Η Απεργία - Συγκέντρωση Όπως τη κατέγραψε τοzantetimes.gr:
Στο Νησί μας από πολύ πρωί μέλη του Σωματείου Ξενοδοχοϋπαλλήλων και Εργατών Επισιτισμού Τουρισμού Ζακύνθου μαζί με μέλη της Διοίκησης του Εργατικού Κέντρου περιφρούρησαν την Απεργία σε Ξενοδοχεία και άλλους Χώρους Δουλειάς
Μετέφεραν το απεργιακό κάλεσμα και το κάλεσμα για μαζική συμμετοχή στην συγκέντρωση του Εργατικού Κέντρου Ζακύνθου
Ακολούθησε μεγάλη συγκέντρωση στην πλατεία Αγίου Μάρκου, με τη συμμετοχή δεκάδων σωματείων του ιδιωτικού και δημόσιου τομέα, αυτοαπασχολούμενων και επαγγελματιών.
Το δικό τους ξεχωριστό δυναμικό “αποτύπωμα” άφησαν ξανά οι μαθητές με την πλειοψηφία των σχολείων της πόλης να δίνουν δυναμικό “παρών”.
Πραγματοποιήθηκαν συναυλίες από το παράρτημα Ζακύνθου του Πανελλήνιου Μουσικού Συλλόγου, τη χορωδία του Μουσικού Σχολείου, αλλά και τη μπάντα του 1ου ΓΕΛ. Επίσης, ποιητικό-θεατρικό δρώμενο από τον ηθοποιό και σκηνοθέτη, Κώστα Καποδίστρια.
Η συγκίνηση, η οργή αλλά και η αποφασιστικότητα όλων αυτός ο αγώνας να έχει συνέχεια ήταν μεγάλη για ακόμη μία φορά. Την κεντρική ομιλία πραγματοποίησε ο Γιώργος Κωνσταντίνου, πρόεδρος του ΕΚΖ, ενώ χαιρέτισαν η Τασία Καπνίση, πρόεδρος του σωματείου εργαζομένων στη ΔΕΥΑΖ, η Έφη Λάζου από τον ΣΕΠΕ του νησιού, ο Διονύσης Γεωργάνος από τον Εμπορικό Σύλλογο και μαθητές απ’ όλα τα συμμετέχοντα σχολεία.
Η Ομιλία του Προέδρου του ΕΚΖ Γιώργου Κωνσταντίνου:
«Δύο εβδομάδες συμπληρώθηκαν από το έγκλημα στα Τέμπη και η χώρα σείεται από οργή και τον καθημερινό αγώνα.
Η απεργία στις 8 Μάρτη, που τράνταξε κάθε πόλη της χώρας από τον παλμό των εργαζομένων και της νεολαίας, τα μεγάλα παλλαϊκά συλλαλητήρια, οι καθημερινές κινητοποιήσεις, τα πανό σε σχολεία, γειτονιές, σε γήπεδα είναι η καλύτερη απάντηση σε όσους επιχειρούν να βάλουν το έγκλημα στον πάγο, να αποτινάξουν από πάνω τους κάθε ευθύνη.
Το αίτημα να μη συγκαλυφτεί το έγκλημα στα Τέμπη σημαίνει τώρα να δυναμώσει ο αγώνας ενάντια στο σύστημα του κέρδους, το κράτος και τις κυβερνήσεις του,
Η σημερινή απεργία να γίνει ένα παλλαϊκό ηφαίστειο αγώνα, που η φωνή των νεκρών της δολοφονίας στα τρένα να ακουστεί σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της χώρας! Με το εύστοχο σύνθημα
Τα κέρδη τους - Οι νεκροί μας
Οι μέρες περνούν, όμως τίποτα δεν μπορεί να σβήσει τις πραγματικές ευθύνες της δολοφονίας στα Τέμπη!
Είναι πλέον πιο καθαρό πως η αιτία που αντιμετωπίζει την ανθρώπινη ζωή ως καύσιμη ύλη για την κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων, δεν είναι κάποια προσωπική αβλεψία ή ένα απλό ανθρώπινο λάθος.
Λυσσιάξανε διάφοροι κύκλοι και στη Ζάκυνθο γιατί φοβούνται μην χάσουν την κουτάλα μαζί με τα ζουμιά, να μην μιλάμε,να μην πολιτικοποιούμε το θέμα και άλλα ωραία και είναι λογικό, γιατί στηρίζουν το σάπιο, το παλιό, γιατί στηρίζουν το κεφάλαιο και τους πολιτικούς υπηρέτες του.
Μάλιστα απευθύνονται στη νέα γενιά, στους μαθητές με διάφορους εκβιαστικούς και κουτοπόνηρους τρόπους λες και οι μαθητές ζούνε σε γυάλα, λες και δεν έχουν γνώμη λες και δεν έχουν οργή.
Οι μαθητές, η νέα γενιά και γνώμη έχουν και κρίση. Είναι πολίτες είτε ψηφίζουν είτε όχι. Ξέρουν γιατί έχουν οργή, ξέρουν γιατί αγωνίζονται και ξέρουν γιατί είναι σήμερα και πάλι εδώ.
Είναι εδώ για να φωνάξουν μαζί με τους εργαζόμενους, να βρουν δικαίωση οι νεκροί αληθινά, να γεννηθεί ελπίδα για ένα καλύτερο κόσμο για ένα καλύτερο αύριο που οι ζωές μας και ειδικά των νέων θα έχουν αξία και θα μπαίνουν πάνω από τα κέρδη των μονοπωλίων.
Σε κανένα δεν απαγορέψαμε να σιωπήσει, να κάνει ότι εκδήλωση θέλει και όπου θέλει.
Όμως εδώ στην απεργία και στην συγκέντρωση του Εργατικού Κέντρου ο πόνος γίνεται οργή, γίνεται κραυγή και ποτάμι να τους πνίξει όπως πολύ σωστά λέει το πανό που βάλατε οι μαθητές στο ποτάμι.
Λένε να μην μιλάμε γιατί οι εισαγγελείς στο κάδρο των ερευνών έχουν μόνο το σταθμάρχη και δικαίως και κάποιους γύρω από το σταθμάρχη. Για αυτό και μας βγάζουν όλη την ώρα συνομιλίες για να πειστούμε ότι φταίνε μόνο αυτοί.
Τον υπουργό που έκλαιγε και παραιτήθηκε αλλά φώναζε στον βουλευτή του ΚΚΕ τον Χρήστο Κατσώτη ντροπή σου μέσα στην βουλή γιατί ο βουλευτής του ΚΚΕ έφερε στη βουλή το θέμα ασφαλείας των σιδηροδρόμων ένα μήνα πριν το έγκλημα δεν τον καλεί κανένας εισαγγελέας.
Τα παπαγαλάκια, οι δημοσιογράφοι που έχουν μόνιμα μικρόφωνο στο στόμα τους, ανακάλυψαν ότι φταίει η αξιολόγηση στον δημόσιο τομέα μετά την γραμμή που τους έδωσε ο Αδωνης. Και φυσικά δεν είναι όλοι οι δημοσιογράφοι ίδιοι. Υπάρχουν και φωτεινές εξαιρέσεις που παλεύουν παρά την ασφυκτική λογοκρισία και ευθυγράμμιση. Είναι λίγοι, έντιμοι αλλά υπάρχουν.
Δεν μας λένε λοιπόν ποιος αξιολογεί την HELLENIC TRAIN που έβαλε τα πιο άχρηστα σε τεχνολογία βαγόνια για να αυξήσει τα κέρδη της; Που έκλεινε τα αυτιά της στα αιτήματα των σωματείων των εργαζομένων για ασφαλείς μεταφορές για να μην χάσουν ούτε ευρώ από τα κέρδη τους.
Δεν μας λένε ποιος αξιολογεί τον ΟΣΕπου δεν έφτιαχνε τις ράγες παρά το σφυροκόπημα των σωματείων των εργαζομένων ότι θα γίνει ατύχημα;
Δεν μας λένε ποιος αξιολογεί διαχρονικά τους υπουργούς και τις κυβερνήσεις που είχαν την ευθύνη αυτών των εταιριών;
Δεν μας λένεποιος αξιολογεί την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ πού έσπασε τον ΟΣΕ στα δύο - πούλησε το καλό κομμάτι στην ιταλική πολυεθνικήκαι κράτησε το μη κερδοφόρο τον ΟΣΕ για να αυγατίσουν τα κέρδη του μονοπωλίου.
Ποιος αξιολογεί την κυβέρνηση της ΝΔ που επιδοτεί την ιταλική εταιρεία με 50 εκ. ευρώ κάθε χρόνο για συγκεκριμένα δρομολόγια αλλά Να δώσουν ένα ευρώ για μέτρα ασφάλειας , για συντήρηση του δικτύου , για τη σηματοδότησή του δικτύου, για προσλήψεις μόνιμου εξειδικευμένου προσωπικού δεν βρήκαν.
Δεν μας λένε ποιος αξιολογεί τους εργοδότες, τους εφοπλιστές, τους ξενοδόχους που ξεζουμίζουν τους εργαζόμενους για να αυγατίσουν τα κέρδη τους ενώ οι εργαζόμενοι σακατεύονται καθημερινά;.
Ένοχος είναι το κράτος των λίγων, η πολιτική της εμπορευματοποίησης που υποβιβάζει την ανθρώπινη ζωή και τη ζυγίζει στη σχέση κόστος - όφελος, όπου κόστος είναι η ζωή του λαού και όφελος τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων.
Εχουμε γύρω μας αρκετές «κοιλάδες των Τεμπών»!
Όλες αυτές τις μέρες δυναμώνει ο προβληματισμός στο μυαλό αρκετών εργαζομένων από κάθε κλάδο, από κάθε χώρο δουλειάς.
Είναι σύγχρονο και φυσιολογικό να χαρακτηρίζει τη ζωή μας η φράση "πάμε και όπου βγει";
Να ξεκινάει η βάρδια μας, με τη ζωή μας στα ζάρια;
Τα δεκάδες εργατικά "ατυχήματα", δηλαδή τα εργοδοτικά εγκλήματα που πληθαίνουν έχουν την ίδια αιτία με το έγκλημα στα Τέμπη. Το κέρδος των λίγων!
Η ασφάλειά μας, η προστασία της ανθρώπινης ζωής συμπιέζεται στα όρια της κερδοφορίας των επιχειρήσεων.
Μικρό "κόστος" έχει ο φτηνός εργάτης, ο εργάτης που δουλεύει χωρίς μέτρα προστασίας στις σκαλωσιές και αλλού, και εκεί για ατομική ευθύνη μας μιλάνε, ο εργάτης που η πρόσβασή του στο δημόσιο και δωρεάν σύστημα Υγείας γίνεται πιο δύσκολη, σπρώχνεται με το αζημίωτο στους ιδιώτες.
Στο σύστημα του κέρδους και της εκμετάλλευσης "καλές" μεταφορές είναι, οι ακριβές σε εισιτήρια με το όσο δυνατόν μικρότερο μισθολογικό κόστος.
Για αυτόν τον λόγο πίσω από τις βιτρίνες των ασημένιων βελών στον ελληνικό σιδηρόδρομο, το σύστημα τηλεδιοίκησης ήταν ανύπαρκτο, οι απολύσεις και ο περιορισμός των εργαζομένων οδηγούσε σε περικοπές της ασφάλειας και στην εντατικοποίηση της εργασίας, η εργολαβία χτυπούσε κόκκινο. Αυτά έρχονται στο φως τώρα, παρά τις επίμονες προειδοποιήσεις των εργαζομένων και των συνδικάτων τους.
Δεν μας ταιριάζει μια ζωή που η προστασία της αποτελεί κόστος, η αξιοπρέπεια θα βρίσκεται μεταξύ πλειστηριασμών και αυξήσεων - ψίχουλα, που θα αναγκάζεσαι να κόβεις από τις βασικές ανάγκες. Να μη δεχτούμε το μέλλον που μας προετοιμάζουν για ζωή με κουπόνια και θανάτους με εισιτήριο άνευ επιστροφής.
Εσείς μετράτε κέρδη και ζημιές, εμείς μετράμε ανθρώπινες ζωές!
Οχι μόνο δεν είναι σύγχρονο, αλλά είναι και εξοργιστικό, να μετράμε 2 νεκρούς, νέους εργάτες τις τελευταίες 10 μέρες, και αυτό να περνάει στα ψιλά.
Δεν μπορεί να αποδεχτούμε να ζούμε με την αγωνία αν θα γυρίσουν οι εργάτες στα δύο πόδια πίσω στις οικογένειές τους, ενώ οι επαγγελματικές ασθένειες πληθαίνουν λόγω της ανυπαρξίας των μέτρων ασφάλειας και υγιεινής όπως στα ξενοδοχεία.
Δυνάμωσαν τα ερωτήματα ειδικά τις τελευταίες μέρες για τα απλά, που όμως δεν είναι και δεδομένα.
Πού είναι οι έξοδοι κινδύνου σε σταθμούς, σε χώρους δουλειάς;
Ποιο σχέδιο διαφυγής υπάρχει σε μεγάλους χώρους δουλειάς σε περιπτώσεις φυσικών καταστροφών;
Ποιο είναι το σχέδιο εκκένωσης της πόλης σε ένα ενδεχόμενο μεγάλο σεισμό που ζητάμε επιτακτικά τα συνδικάτα;
Που είναι οι έλεγχοι για την στατική επάρκεια σχολείων, ξενοδοχείων, σούπερ μάρκετ;
Πού είναι οι περίφημοι γιατροί εργασίας (όχι στα χαρτιά) στους χώρους δουλειάς που συγκεντρώνεται μεγάλο τμήμα εργαζομένων;
Η ανυπαρξία μέτρων ασφαλείας φαίνεται πως υπάρχει στο σύνολο των μεταφορών, , στην ακτοπλοΐα, στα αεροδρόμια στα λεωφορεία, στα τρόλεϊ, στο μετρό, στο τραμ! Αυτό καταγγέλλουν εδώ και χρόνια τα σωματεία σε αυτούς τους κλάδους. Τώρα πρέπει να εισακουστούν, τώρα πρέπει να παρθούν άμεσα μέτρα για να μη γίνονται οι ανθρώπινες ζωές απλοί αριθμοί.
Με μεγαλύτερη ορμή, πιο πολλοί, πιο αποφασισμένοι!
Η πείρα των τελευταίων 12 χρόνων και οι τραγικές καταστροφές, που έβαλαν τη σφραγίδα τους σε αυτήν την πορεία της καπιταλιστικής βαρβαρότητας, επιβεβαιώνουν ότι δεν υπάρχουν "μεσσίες"! Οι ζωές μας αξίζουν και τις θέλουμε ασφαλείς και για εμάς, αλλά κυρίως για τα παιδιά μας! Δεκάδες τα νιάτα που "δεν έφτασαν ποτέ" και δεν θα το αφήσουμε να περάσει έτσι!
Χρέος για τον κάθε εργαζόμενο, τον κάθε νέο και νέα, είναι να συνεχίσουμε να ζητάμε τα αυτονόητα: Το έγκλημα να μην συγκαλυφθεί!
Να δυναμώσει ο αγώνας για:
Σύγχρονες, ασφαλείς, φτηνές μαζικές μεταφορές κόντρα στην πολιτική που βάζει την ασφάλεια των επιβατών και τα δικαιώματα των εργαζομένων στο ζύγι του κέρδους.
Την ενίσχυση του δημόσιου και δωρεάν συστήματος Υγείας.
Άμεσα μέτρα αντιπλημμυρικής, αντιπυρικής, αντισεισμικής προστασίας. Έλεγχο εδώ και τώρα της αντισεισμικής θωράκισης σε σχολεία, σχολές, νοσοκομεία, χώρους δουλειάς.
Άμεσα μέτρα προστασίας της Υγείας και της Ασφάλειας σε όλους τους χώρους δουλειάς.
Όχι άλλη σιωπή, να γίνουμε η φωνή των νεκρών να πληρώσουν όλοι αυτοί που κυβέρνησαν και κυβερνούν με γνώμονα τα συμφέροντα των μονοπωλίων και σαν αποτέλεσμα αυτοί να μετράνε κέρδη και εμείς νεκρούς.
Δεν είμαι εγώ σπορά της Τύχης ο πλαστουργός της νιας ζωής Εγώ είμαι τέκνο της ανάγκης κι ώριμο τέκνο της Οργής. Δε δίνω λέξεις παρηγόρια δίνω μαχαίρι σ’ ολουνούς καθώς το μπήγω μες το χώμα γίνεται φως, γίνεται νους.
Ένας δεν είμαι, μα χιλιάδες! Όχι μονάχα οι ζωντανοί κι οι πεθαμένοι μ’ ακλουθάνε σε μια αράδα σκοτεινή.
Και
Αφιέρωση στους Υπουργούς Σας... απ' τη Μαθητική μπάντα του 1ου Λυκείου❤️